Właśnie zdałem sobie sprawę, że piszę tego bloga już prawie osiem lat. W tym czasie kilka razy zmieniałem platformę, z wordpressa na blogspott i z powrotem, nie udało mi się zdobyć żadnego czytelnika (choć to ostatnie akurat było w planach) a teraz, dodatkowo zmieniłem nazwę bloga z winniczka na bardziej pasujące bo związane z pastwiskiem.
Co nasunęło mi na myśl zbiór opowiadań napisanych przez Sapkowskiego, który ostatnio próbowałem przeczytać, choć nawet nie miałem go w rękach - "Coś się kończy, coś zaczyna". Właściwie, przeczytałem z niego tylko tytułowe opowiadanie, "W leju po bombie" i "Doskonałe popołudnie" - to ostatnie było w innym zbiorze opowiadań na temat kotów.
"Coś się końćzy..." jest opowiadaniem stanowiącym podsumowanie sagi wiedzmińskiej.. choć napisanym nie na poważnie lecz najprawdopodobniej dla żartu, jego wątkiem przewodnim jest ślub Geralda i Jenefer co jest pretekstem do zgromadzenia w jednym miejscu niemal wszystkich najciekawszych postaci, zarówno z sagi jak i poprzedzających jej opowiadań.
"W leju po bombie" rewelacyjna wariacja na temat najnowszej chistorii, polski.. wersja alternatywna w której trawa wojna o Białystok między siłami Polski, Niemiec i Litwy i wielu innych jest cudownie absurdalna, a zarazem w pewnym stopniu nawet nie tak bardzo oddalona od obecnej rzeczywistości na wschodzie Ukrainy, w Syrii i wielu innych miejscach na ziemi.
"Doskonale popołudnie" z kolei jest wariacją na temat Alicji w krainie czarów.
Pozostałych opowiadań nie czytałem ale może kiedyś wpadną mi w ręce.